18 Temmuz 2001 tarihinde son nefesini verirken başucundaydım. O gece evde kaldık. Ertesi gün, 19 Temmuz’da askeri törenle defin için işlemler yapıldı. Yıkama işlemi yapıldıktan sonra Türk Bayrağı tabuta sarıldığı esnada Sefer Özgür (Torun) ‘’Asker ağabey büyükbabamın yüzünü görebilir miyim, derken yaşlar bu kez 10 yaşındaki Sefer’in gözlerinden boşalıyordu.’’ Torunu Erzurum’da doğduğunda O’nun kucağına vermiştik ve gözlerinden yaşların döküldüğünü hiç unutamadım.
Paylaşımcı ve merhametli idi, parayla hiç işi olmadı. Ekonomi yönetimi annem Sebahat (Eyüboğlu) Özgür’de idi. Maaşını alınca anneme verir ve her gün bir miktar alırdı. Tabii o paraları Belediyeye makamına gelen muhtaç insanlara verdiğini annem de bilirdi.
Ali Savaş ‘’Özgür’ün döneminde yerel basın şimdiki gibi güçlü değildi. Özgür belediye hizmetlerini kahvehane toplantılarında anlatırdı. Bu toplantılar otokontrol gibiydi. Böyle bir toplantı esnasında özellikle imar ile ilgili bazı hataları ateşli bir şekilde bildirmiştim. Sefer Bey ateşli konuşmamı dikkatlice dinledi. Fuat Eyüboğlu çok sert cevap vermeye hazırlanırken onu susturdu. Saygılı, sakin, doyurucu ve üstelik ikna edici konuştu.’’
Metin Bahçekapılı ‘’1977 yılının ocak ayı, Van Tugayında bir anons, Metin Bahçekapılı Tugay binasına. Apar topar kendimi Paşanın karşısında buldum. Az önce Sefer Özgür Komutanım aradı ve harçlığı var mı diye sormamı istedi, rahmet olsun.’’
Aysen Çakıroğlu ‘’Yaşadıklarını anlatırken can kulağı ile dinlerdim, akıl alayım diye. Eşiyle bir gün geldi ve ben de ellerimle çay yaptım, beni gerçek emekçi diye tanıttı Sebahat teyzeye, ruhları şad olsun.’’
Mahmut Semiz ‘’İşçinin yanında olan biriydi. Onun işi sulandı. Herkesin evinde su akacak. Gece gündüz çalışacaksın. Ama........

© Karadeniz'de sonnokta