kıpırdama çekiyorum!
trabzon'un kaldırımlarını arşınladım dün
nereye götürürse oraya vardırdım çiğ gövdemi
ne kaldırımlarını ne de duvarlarını tanır olmuştum
her biri de bana olduğu kadar bir birine yaban insanlarla kâh toslayarak kâh göz göze gelerek eğrile büğrüle çocukluğumun gençliğimin eridiği sahile düştüm
ilkini yakalayamamış olsam da ikinci kar'ın sindiği yol kıyılarına baka baka iç geçirdim

dört bi taraf insanlar kadar artıklarıyla da kaplanmış
şimdi bu........

© Karadeniz'de sonnokta