Dışarda bahar akıp giderken kafamız kağıt ve kitaplarınarasında yaşıtlarımızla yarışırız sınavlarda. Hani şimdi biz, inandırılırız çok çalışırsak, çok eğitilirsek herkesden mutlu olacağımıza. Ailemizin son parası sınavlara gider, üniversitede okurken kulüplere gireriz, sevdayı ve hayatı kovalamamız gereken yaşlarda kariyer endişesine düşeriz. Stajlar yaparız, hem çalışıp hem yolculuk yapacaksınız derler, ecnebi diyarlara onların yapmadıkları işleri yapmaya gideriz. Sırf dil öğrenelim, sırf farklı olabilelim herkeslerden diye. Hani şimdi biz, mülakatlarda horlanırız, asgari ücretten bir gram yüksek para için. Herkesden her şeyden iyi olmamız, hiç çalışmadan en tecrübeli olmamız, hiç maaş almadan en güzel giyinmemiz beklenir. Üç beş mülakatta gösteririz kendimizi, dillerimizi, gittiğimiz okulları, üniversiteleri, kursları gösteririz. Hani şimdi biz, senelik iznimiz geldiğinde arkamızdan konuştururuz tatile gittiğimiz işleri bıraktığımız için. Başımıza bir felaket gelirse, hastalanırsak ödüllü bir yarış atından farklı muamele görmeden vuruluruz, gönderiliriz işimizden. Herkesden........

© İz Gazete