Az önce annemi arayıp “konu belli ama bu şekilde yazarsam kurgu gibi görünür” dedim. “Hayır, görünmez” dedi. Biraz düşündüm, Marmara Depremi’ni yazacakken depreme yakalanmak ve o gün ile benzer şeyleri yaşamak kurgu gibi gelebilirdi, tabi Türkiye’de yaşamasaydık; Kadın cinayetleri ile ilgili yazarken bir kadın öldürülebilir, orman yangınlarını yazarken bir orman yanabilir belki de yazı bitene kadar oraya otel dikilebilir, kolay ölümler ülkesinde yaşadığımızı yazarken bir hiç uğruna ölebiliriz, tıpkı bunu yazarken az önceki depremde bir yurttaşımızı yitirdiğimiz gibi.

İlk yazımı yazdıktan hemen sonra düşünmeye başladım acaba bu hafta ne yazsam, diye. Çok geçmeden annemden Gölcük Depremi fikri geldi, “yıldönümü yaklaşıyor, ben de onun üzerine yazacağım, bir gencin penceresinden bakalım” dedi. Bu ülke, bize bakabileceğimiz farklı bir pencere sundu mu diye düşünüyorum günlerdir. Düşündüm ama farklı bir pencere bulamadım,........

© İz Gazete