DAĞILMIŞ vaziyetteyiz.

Sadece belirli bir alanda değil bu dağılmışlık hâlimiz ne yazık ki, pek çok sahada böyleyiz. İnsafla yaklaşıldığı vakit inkâr edilemeyecek bu durumumuzu tespit etmek çok önemlidir. Zira doğru teşhis sonrasında ancak tedaviye gidilebilir. Bu sebeple ipin ucunu sağlam tutmalıyız. Yoksa bizi bütünlemek üzere Rabbimizin lütfettiği Ramazan’dan istifade edemeyiz.

…

KALPLERİMİZ yaralı. Hayallerimiz kırık. Umutlarımız hasarlı. Sevgilerimiz sahte. Aidiyet duygularımız temelsiz. Korkularımız derin derelerden daha derin. Kaygılarımız yüce dağların en yücesiyle yarışır vaziyette. Cümlelerimizin içi boş. Bakışlarımız fersiz. Sarılmalarımız sarmalamaktan uzak. Merhametimiz merhametini yitirip gösteriye dönüşmüş. Şefkatle acımak bir sayılır olmuş karıştırılarak. Fedakârlık karşı tarafın kendisini feda etmesi mecburiyeti olarak anlaşılmaya başlamış. Zalimlik mazlumluk perdesi altında yapılır olmuş. Nasihatler nutuk atılır gibi icra edilmeye başlanmış. Kişinin kendisinin yapmadıkları, yapılmalı talimatıyla dikte edilir olmuş. Anlam kaybolmuş, ezberler güçlenmiş. Hakikat çekilmiş ön almalar onların yerini işgal etmiş. Mahremiyetler alenileşmiş. Özel ve önemli konular çarşı pazar durumuna düşmüş. Güven karşılıksız sahte çekler gibi hep arkası yazıldığından adı var kendi yok durumuna dönüşmüş. Evler yuva olmaktan çıkmış dört duvar lüks otele evrilmiş. Eşler, eş olamamış birbirine rakip olmuşlar. Büyük, küçük, sevgi, saygı kavramları birbirine karışıp tanınmaz olmuş. İbadetler sadece zahiri olarak algılanmaya başladığından ruhu çekilmiş. Dualar bir fersah yükselmeden tekrar avucumuza düşmüş. Kısacası, miktar ve kapsam kavramları sınırlarını kaybetti, parçalar bütünden kopup patlamış kamyon lastikleri gibi etrafa saçıldı.

…

ANLAMLI BÜTÜNLÜĞE hangi alanlarda ihtiyacımız var........

© İstiklal