Cesaret, herkesin konuştuğu ama çoğu zaman yanlış anladığı bir kavram. Kimileri cesareti korkusuzluk zanneder, kimileri de delice atılmak… Oysa ki cesaret, korkunun varlığını kabul ederek yine de adım atabilmektir. Çünkü gerçek cesaret, korkunun olmadığı yerde değil, onun tam ortasında kendini gösterir. Cesur olan insanlar korkmuyor zannedersin! Hayır! Onlar, korktuğu halde savaşa girenlerdir. Sanma ki cesaret, yüksek sesle konuşmak, haykırmaktır. Cesaret, kimi zaman da susmasını, zamanını beklemektir. Yeri geldiğinde bir hayali kovalamak, yeri geldiğinde ise yanlış bir yoldan dönmektir.

Bazen aklıma gelir ve düşünürüm. Bu kadar laf anlamaz, duvar gibi söz geçmez insanlar için cesur olmaya, hayatını tehlikeye atmaya değer mi diye. Gerçekleri haykırmak adına hayatını riske atan, belki de........

© İstiklal