Bir siyasi partiye üye olmak, aidiyet duygusu geliştirmek, aynı ideolojiyi benimsemek ve kendi düşünce yapısına uygun yol arkadaşları ile siyaset yapmak kişinin demokratik ve anayasal hakkıdır. Ahenk içinde olduğunda gayet de zevkli iştir. Buraya kadar her şey doğal normal ve olası.

Bir güruh var, sayıları yadsınamaz. Özellikle altmış yaş ve üstü kadınlardan oluşan bu grup CHP’li. E ne var bunda? İleri yaşta olanlar elini eteğini her şeyden çekip evde mi otursunlar? Tabi ki oturmasınlar ama kendileri dışındaki insanlara saygıyı kaybetmesinler. Siyaset yapmak vatandaşa çemkirmek, bağırmak, hakaret etmek, küçümsemek, aşağılamak ve azarlamak değildir…

Bahsi geçen grup siyaseti/ siyaset yapmayı neresinden anladılar bilinmez ama durum kısaca şöyle:

Bu teyzeler tek iken de toplu halde iken de öfkeliler ve bir anda kalabalık oluyorlar. Ankara’da yaşayan biri olarak bana binlerce insanın okuyacağı bu yazıyı yazdırıyorlar çünkü rahatsız ve üzgünüm.

Toplu taşımların sahibi bunlar. Her saat her durumda herkes onların son ses telefon konuşmalarını dinlemek zorunda. Kavga kıyamet bela okumalar devlete millete küfretmeler sağa sola sataşmaların ötesinde; Hükümeti eleştirirken Cumhurbaşkanına ağız dolusu küfürler havada uçuşuyor. Biri de çıkıp diyemez; “Cumhurbaşkanlığı devletin makamıdır hakaret edemezsiniz!” Kavga çıkarırlar. “Vay sen AKP’li misin seni troll seni!”

Gençlerle zaten hep kavgalılar. Yorgun argın otobüste metroda ayakta, sırtlarında ağır çantalarla yolculuk yapmaya çalışan gençlerin telefonla oyalanmaları bile suç bu vandal teyzelere göre.

“Z kuşağıymış, bunlar mı bizim geleceğimiz, şu tiplere bakın işleri güçleri telefonla böyle yapa yapa aptal oldular iyice!” ( Bu sözlere gençler asla ses çıkarmazlar defalarca şahit oldum!) Bir hakarette Z kuşağına yapıştırıldı böylece…

Sıra başı örtülü gençlere geldi. “Saçınız batsın! Hep sizin yüzünüzden memleket bu hale geldi! Yobazlar! Gericiler!........

© İstiklal