Deprem olur, sel olur, fırtına yel olur. Çok kişi ölür. Genel bir felakettir. İnsanlar yakınlarını toprağa verir. Cenaze sonrasında bir müddet gözyaşı ve hüzün olsa da herkes şu fikirdedir: “Hayat devam ediyor.”

Trafik kazası, başka bir felaket ya da bir cinayette bir ya da birkaç kişi ölür, belirli kişileri etkileyen bir felakettir. Bu felaketten dolayı ölenlerin en yakınları bir müddet olayın tesirinde kalır ve sonunda yine o söz geçerli olur: “Hayat devam ediyor.”

Normal bir şekilde de birinin çok sevdiği annesi, babası, eşi, oğlu, kızı, yakını ölür. Herkesin dilinde şu söz vardır: “Hayat devam ediyor.”

Kısacası “hayat devam ediyor.” Bu hayatta genel kural budur.

İnsan başına gelen hadiselerden biraz ya da çok etkilense de “hayatına kaldığı yerden devam ediyor.” Zaten normali de budur. Zaten hayat, kıyamete kadar devam edecek de.

Ancak “hayat devam ediyor” diye belirttikten sonra, daha doğrusu bu düşünce zihnimizde yer etse, şunu da asla aklımızdan çıkartmamamız gerekir. Bu hayat çok da fazla üzerinde durulması gereken ve sıkı sıkı bağlanılması........

© İstiklal