Bir süredir, Aksa Tufanı savaşında şehid düşen öncü isimlerin hayatlarını inceliyorum. Birbirinden farklı karakterlere sahip liderlerin hemen hepsinde gördüğüm bir ortak nokta var ki oldukça ilgimi çekti. Bunu kısaca ifade etmek gerekirse şöyle söylenebilir: Kendini vazgeçilmez görmemek; yolu, kendisiyle değil Allah ile kaim görmek.

Hamas Lideri İsmail Heniyye’nin, şehadetinden sonra bir konuşması ortaya çıktı. Heniyye bu konuşmayı, şehadetinden birkaç gün önce İran İslam Cumhuriyeti Lideri Seyyid Ali Hamaney’i ziyareti sırasında yapmış. Peşi sıra da şehid olunca, konuşma kısa sürede meşhur oldu. Diyor ki İsmail Heniyye, “Gabe seyyidun kame seyyidun”, “Bir lider gayb olursa, giderse, bir lider ortaya çıkar, gelir.”

Bu cümleleri ilk duyduğumda anlamakta güçlük çektim. Çünkü bu cümleleri söyleyen kişi, Hamas’ın kurucularından. Hamas’ın resmi olarak neredeyse 40 yıllık, gayr-ı resmi olarak daha da fazla olan sürecine hakim, belki her anına her olayına vakıf biri. Yani Heniyye sadece Heniyye demek değil, çok şey demek. Dolayısıyla böylesi birinin kaybı hareketin istikameti açısından çok ciddi olur diye düşünmek oldukça makul. Fakat Heniyye’nin düşüncesinde, ilk sırada bu yer almıyor. Elbette kendisinin önemli olduğunun farkındadır. Ancak çok rahat bir şekilde “Bir lider giderse bir lider gelir” diyebiliyor. Bunu nasıl söyleyebiliyor?

Birincisi, Hamas ve Kassam’ın........

© İslami Analiz