Güzel

Medhinde beliğân-ı Arab ebkem nâtık
Vasfında fasihân-ı acem nâtık-ı ebkem

Kur’an’da geçtiği üzere önceki mukaddes kitaplarda adı haber verilen, insanlığın sabırsızlıkla beklemeye durduğu, gelince de insanların sevip methettiği Resûl-i Ekrem’in (sallallhu aleyhi ve sellem) vasıflarını anlatan metinlere hilye denilmektedir. Sözlükte: süs, ziynet, kolye gibi mânalara gelen hilye mecazen “yaratılış, sûret ve güzel vasıflar” demektir.

Kur’an’da, Resûl-i Ekrem’in “âlemlere rahmet” olarak gönderildiği ve “yüce bir ahlaka” sahip olduğu belirtilmiş, hidayet rehberi olarak “güneş” ve “aya” benzetilmiştir. Önceki kitaplarda adı haber verilen ve yüce ahlakı tarif edilen Resûl-i Ekrem, elçi olarak gönderileceği önceki enbiyanın diliyle de müjdelenmiştir. Kur’ân, onun hakkında şöyle demektedir: “Onlar, ellerindeki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı buldukları o elçiye, o ümmî peygambere uyarlar. Peygamber onlara iyiliği emreder ve onları kötülükten meneder; yine onlara temiz şeyleri helâl, pis şeyleri haram kılar. Ağırlıklarını kaldırır, üzerlerindeki zincirleri çözer. O peygambere inanan, onu koruyup destekleyen, ona yardım eden ve onunla birlikte gönderilen nura uyanlar, işte bunlardır kurtuluşa erenler.” (A’râf 157)

Meryem oğlu İsâ’nın (ikisine de selam olsun) Ahmed diye müjdelediği ve Ehl-i kitabın kitaplarında adını yazılı buldukları Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem), Mekke’den hicret edip Medine’ye geldiğinde Yahudi bilginlerden Abdullah b. Selâm onu görmeye gidenler arasındaydı. Hz. Peygamber’i ilk gördüğünde: “yalancı biri olmadığını bildim” diyen Abdullah b. Selam, ondan duyduğu ilk sözlerin: “Ey insanlar! Selamı yayın. Yemek yedirin. Akrabalık ilişkilerini sürdürün. İnsanlar uyurken sizler geceleyin namaz kılın ki selametle cennete giresiniz” olduğunu söylemektedir. Abdullah b. Selam Müslüman olmuştur.

“Güzel”i Gören Güzel........

© İnsaniyet