Yıllar yılı karanlık sokaklarda kaybolup
Bir acı suyu içip de bekledim
Derin denizlerin soğuk sularında boğulup
Bir nefeslik hayatın yolunu gözledim

Ufukta bir ışık doğdu sonra, gözümü kamaştırırcasına
Koştum, koştum ve önünde eğildim
Ruhumun amansız yaralarını sararcasına
Sımsıkı tutup ellerimle, kendime merhem diye bildim

Gün geldi........

© İnsaniyet