Sanki yokmuş
Belki bir masal ağırlığında varmış gibi lapa lapa indi,
Şefkatle örttü fırının önünde çekişen canı,
Düzdeki çukuru, engeli, varlıktaki açığı,
Örttü bir bir narin bel kemiklerini açlığın

Çukurda bir çocuğun
İzleri
Yanmış parmak kemikleri açıkta kaldı

Şeker de yiyecek bir çocuğun
Askılı pantolon da giyecek bir çocuğun
Yaktîn ağacının dibinde
Askıda mavi nazar........

© İnsaniyet