“Müʼminler birbirini sevmekte, birbirine acımakta, birbirini korumakta bir vücut gibidir. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvları da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa dûçâr olur.” (Buhârî, Edeb, 27; Müslim, Birr, 66) Hz. Muhammed (SAV)

Anne-babayı, hısım akrabayı aramak, ziyaret etmek, doğup büyüdüğü şehrin, ülkenin veya bir başka ülkenin insanlarıyla, kültürel mirasıyla tanışmak, onların dertleriyle dertlenmek, bu dertlere derman olmak sıla-i rahimdir. Bu çağda yaşayanlara göre ne kadar ilkel ve anlamsız bir iş değil mi? Modern birey, yirmi günlük bir yaz tatilinde neden anne-babasını ziyaret etsin, neden hısım akrabayı arasın, neden ülkesinin insanlarıyla ve eserleriyle tanışsın? Yaşasın deniz kenarındaki bir otelde kimseyle görüşmeden sığınılan deniz-restoran ve yatak odası üçlüsü…

Kapitalizm-Komünizm vb. yapılar insanı tüketime yöneltir. İnsana tükettikçe değer kazanacağı halüsinasyonu gösterir. İnsan kendine gösterilen halüsinasyonların peşinden koşarken ömrünü tamamlar. Sonunda elinde koca bir hiç kaldığı için nihilizm bataklığına sürüklenir. Bu bataklıkta debelendikçe bataklığın dibini boylar.

Bu ideolojiler veya modern yaşama biçimi insanı önce ailesinden, sonra akrabalarından ve en sonunda yakın arkadaşlarından ayırmayı amaçlar. Bu ayrılışı sağladıktan sonra yalnız insanı yutmak an meselesidir. Ona çok para kazanmayı, çok yükselmeyi, kendine tüketim merkezli bir yaşama biçimi kurmayı ve kurduğu bu mizanseni sürdürebilmek için acımasız olmayı dayatır. Bu dayatmaya boyun eğen birey, artık bırakın kendi akrabalarını, her şeyi ve herkesi elden çıkarmaya hazırdır. Bu andan sonraki hayatı; gökdelenler, siteler, lüks araçlar ve konforla doludur ama çevresinde onunla içten konuşacak bir kişi bile yoktur. O da kendince çaresini........

© İnsaniyet