Çok kullansak da epeydir uzağımızdaydı “barış” sözcüğü. Türkiye’deki anlık değişim belki de insanları ürkütüyordu. Oysa bir dönem çocuklara verilen en güzel isimdi Barış ve Özgür. Barış içinde, özgürce bir yaşam değil midir insanların istediği. Eşit koşullarda, hak, hukuk ve adaletin mümkünlüğünde bir yaşam. Kardeşlik dediğimiz, saygı dediğimiz, sahiplenme ve refah dediğimiz tüm kavramların, en güzel yaşandığı zamanlardır kalıcı barış zamanları. Dünyanın Antik Çağından bugüne ne kadar savaş yaşanmış ve bu zaman diliminin ne kadarı barışla geçmiştir? Baktığımızda en bereketli, en yaratıcı, en kardeşçe yaşanan dönemler ise daha az olan barış dönemleridir.

Savaş yıkımdır, ekonomik çöküştür, servetin adil olarak bölüşülmediği, akıl ve bilimin durduğu, doğadaki yaşamın yok edildiği en karanlık akıştır. Dünyanın bilinen ilk yazılı barış antlaşması olan Kadeş Antlaşması’nda bile bu durum çok açık ve nettir. Çünkü antlaşma tamamen barış ve kardeşlik üzerine oturtulmuş ve gerek Mısır, gerekse de Hatti ülkesinin bu sayede daha güçlü olarak kalacağı ifade edilmiştir. “Gümüş tablet üzerinde akdettiği antlaşma ile yarattı ki, bugünden başlayarak aramızda ebediyyen iyi barış ve iyi kardeşlik teessüs etsin. Ve benimle kardeş olmuştur ve o benimle barışıktır. Ben de onunla kardeş oldum ve onunla ebediyyen barışığım.”** Metin her iki ülkenin tanrılarının antlaşmaya sadık kalmaları halinde onları korumasını, aksi durumda ise mahvetmesini karara bağlamıştır. O nedenle barış her zaman ve her dönemde büyük bir açılım ve yol göstericidir.

Kuşkusuz dünya tarihi çoğu zaman “barış” kavramına sığınarak büyük bir silahlanma yarışına giren ve en büyük barışın ancak böyle sağlanacağına inananlarla dolu. İmzaladıkları bildirilere çoğu zaman uymamaları ile dolu insanlık tarihi. İnsan Hakları Evrensel Bildirisi gibi tüm insanlara özgürlük, eşitlik ve kardeşçe yaşam hakkını karara bağlayan metin her zaman delindi. Dünya savaşları, bölgesel savaşlar, milyonlarca........

© İlke TV