Devletlerin uzun vadeli planları elbette olur ve genel olarak bu planlar esas alınır. Ama, bazan, bir şahıs, tek bir kişi bile, o devletin uzun vâdeli siyasetlerini alt üst- edebilir ve kendi duygu, düşünce ve davranışlarını o planların dairesi dışına çıkarıverir.

Liderlikler veya lider tipler de zâten bu gibi durumlarda yükselir veya batar. Başarılı olurlarsa, ‘muhteşem, emsalsiz, eşi bulunmaz’ diye yüceltilirler.. Bazıları ise, kendilerini bizzat yüceltirler, yücelttirirler ve tarihe emsalsiz olduklarını gelecek nesillerin beyinlerini- zihinlerini, başarısız olursa, hayalcilik veya aptallıkla suçlanırlar.

Makedonya’dan kalkıp, 2 bin yıl öncelerin imkân ve şartlarına göre, taa Hindistan’a sefer eden İskender(Alexander), neticede eline fazla bir şey geçmemişse de, tarihlerde hâlâ, ‘Büyük’ sıfatıyla birlikte anılır.

Müslümanların tarihinde de, Halid bin Velîd, Tarık bin Ziyad, Salâhaddin Eyyubî, Gazneli Mahmûd, Alp Arslan, Osman Gazi, Murad Hüdavendigar, Fatih Sultan Mehmed, Mehdi’y-i Sudanî, Şeyh Şâmil, Ömer Muhtar vs. gibi ayıız nice büyük kahramanları vardır.

Elbette bütün gerçek Peygamberler de insanlığın en büyük isimleridirler. 1850’lerin İngiliz tarihçi ve yazarlarından Thomas Carlyle, -kendisi bir Hristiyan olduğu için tabiatiyle-, Hz. Peygamber (S)’i, bir ‘Prophète / Peygamber olarak değil, ama, bir ‘büyük kahraman’ olarak niteler, ‘Kahramanlar..’ isimli eserinde..

Aynı şekilde yine aynı tarihlerde, o dönemin büyük Fransız şair, tarihçi ve yazarı Alphonse de........

© Haksöz