Bediüzzaman Said Nursî’nin yakşaşık bir asır önce yaptığı şu uyarı, bugünün dünyasında âdeta yeniden tecelli ediyor:
“Gaflet ve dünyaya perestlikten çıkan dehşetli bir enaniyet bu zamanda hüküm ediyor.”
Bu tespit, sadece bir cümle değil; insanı içten içe kemiren bir yarayı işaret eden manevî bir reçetedir.

Gaflet: Zamanı ve Hakikati Görmezden Gelen Bir Körlüktür.

Risale-i Nur’a göre gaflet, insanın hem kendini hem de Yaratıcısını unutmasına sebep olan bir perdedir.
İnsan gafil olunca neler olur:

Zamanın kıymetini bilmez,

Ölümü düşünmez,

İmtihanı fark etmez,

Fâniyı olan şeyleri bâkiye tercih eder,

Rahmet tecellilerini göremez.

Bugünün hızlı hayat akışı, sosyal medya girdabı, yapay gündemler ve tüketim alışkanlıkları, insanı fark ettirmeden gafletin ve girdabın içine çekiyor. Bediüzzaman’ın “dünya siyasetiyle iştigal eden adam, gaflete en yakın olandır” hakikati, bugün dijital dünyaya fazlasıyla uyarlanmaktadır.

Telefon ekranı içinde esareti yaşayan insan aslında ruhuna kalbine kelepçe vurarak mahkûmiyet yaşadığını ve küçüldüğünü farkında değil.
Bu nedenle sosyal medya içeriklerinde boğularak derinliğini kaybeden insan kıymetten düşüyor ve azaldıkça azalıyor;
Ne yazık ki öyle bir döneme denk geldik ki bilgi artarken, mana ve hikmetde kayboldu.

Gaflet, insanı şuurdan uzaklaştırarak enaniyete giden kapıyı aralıyor.

Dünyaya ve maddeye tapacak derecede ehemmiyet vermek, ahireti unuturur.
Bu durum ruha ve kalbe çok ağır gelen bir putpersetliktir.

Bediüzzaman’ın ifadesiyle, “dünyaya muhabbet, bütün günahların başıdır.”
Dünyaya perestlik; dünyayı hayatın gayesi hâline getirmek, onu kalpte ilah derecesine çıkarmaktır.

Bugün toplumun önemli bir........

© Habername