Arafta kalmak, bir nevi kişinin iç dünyasında yaşadığı kararsızlık ve çatışma durumudur. Arafta kalmanın insanı yoran, muallakta bırakan bir durum olduğunu da söyleyebiliriz. Hepimiz çoğu zaman hayatımızı gözden geçirerek bir muhakeme yaparız. İnsan bazen pişmanlık duyabilir yaptıklarından, yapmadıklarından veya yapamadıklarından. Yapacağı şeylerde kararsız da kalabilir bazen. Her şeye rağmen aldığın kararların arkasında durarak iyisi ile kötüsü ile yaşamına devam edebilmek hayatın en güzel gerçeklerinden bir tanesi diye düşünüyorum.

Nazım Hikmet’in “Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan” sözü Arafta kalmanın her hâlükârda bir belirsizlik ve yapılmayan hamle ile ilgili bir merak durumu oluşturacağına ışık tutuyor sanırım. Gitse miydim? Kalsa mıydım? Yapsa mıydım? Yapmasa mıydım? Gibi zıt sorular cevabını bekler çelişkili bir ruh hali içerisinde.

Arafta kalmak, git gel durumunu yaşamak tabiri caizse. Bazen korkulu bazen ise umutlu bekleyiş. Ama her belirsizlik bir gün mutlaka son bulur. Kişinin ne istediğini........

© Günışığı Gazetesi