Sürekli depremlerin, tsunamilerin yaşandığı oynak bir zeminde yeni bir eğitim-öğretim yılına daha başladık. Dünyada sahip olduğumuz en değerli varlıklarımız olan çocuklarımız, önümüzdeki yılın haziran başına kadar sürecek okullu hayata yeniden merhaba dediler.

Yarınlarımızı emanet edeceğimiz yaklaşık 20 bin evladımız yeni öğretim yılı ile birlikte sevinci, heyecanı, telaşı ve hüznü aynı zaman diliminde yaşıyor. Bir yanda yeniden okullarına ve öğretmenlerine kavuşmanın sevinci diğer yanda düzenli ve kontrollü yeni bir döneme başlamanın, oyundan ve tatilden uzak kalmanın burukluğu…

Ya anne ve babalar; onlar için yeni bir öğretim yılı, yeni masraf demek; kılık kıyafet demek, harçlık demek, beslenme, servis demek, defter, araç gereç demek… Her ne kadar 1739 Sayılı Temel Eğitim Kanunun amir hükümleri ilk ve ortaöğretimin her Türk çocuğu için parasız olduğunu hükme bağlamışsa da devlet, pamuk eller kadar nasırlı elleri de cebe havale etmede hiç de tereddüt etmiyor. Gerçi 1739 Sayılı Temel Eğitim Kanununda sadece ilköğretim ve ortaöğretimin parasız olduğunu söylenmiyor. Devlet, çıkardığı bu kanunla Türk gençlerinin ilgi, istidat ve kabiliyetlerini geliştirmeyi onları hayata hazırlamayı, birer meslek sahibi yapmayı da taahhüt ediyor da hani o devlet?

Eğitimciler olarak hep söyledik, söylemeye de devam edeceğiz. Uygulanan bu eğitim sistemi hatalıdır, yanlışlarla doludur. Bu eğitim sistemi çağdışıdır. Bu eğitim sisteminin akılla mantıkla, izanla, hakla hukukla ilgisi yoktur. Bu eğitim sistemi ile yavrularımız heba ediliyor,........

© Günışığı Gazetesi