Herkesin müzik dünyasında kendi kralları ve kraliçeleri, prensleri ve prensesleri hüküm sürer. Kimisi uzun yıllar boyunca, kimisi çok daha kısa bir süre için tahtta oturur ya da bu tahtı birileriyle paylaşır.

Benim müzik dünyamda ise kraliçeler hüküm sürüyor. Bu kraliçeler arasında birlikte büyüdüğüm ve neredeyse bir ömür boyu yol arkadaşlığı ettiğim bir ana kraliçe ile otuz yıldan uzun süredir hayatıma dokunan üç kraliçe daha bulunuyor.

Tam bir hafta önce, bu kraliçelerden biriyle vedalaşmak ve ona elveda demek zorunda kaldım; Marianne Faithfull.

Kırılganlık hissi uyandıran ama özünde güçlü ve dirayetli, adeta hayat hikâyesini özetleyen sesiyle ilk kez 1989 yılında İngiltere’de tanıştım.

1987 yılının Temmuz ayında yayımlanan Strange Weather adlı stüdyo albümü ona merhaba dediğim albüm oldu. Albüme adını veren Strange Weather, Faithfull’un başka şarkılarda da birlikte çalıştığı Tom Waits ve Kathleen Brennan imzasını taşıyan bir şarkı:

“Dünyanın her yerinde/ Yabancılar sadece havadan bahseder/ Dünyanın her yerinde/ Hep aynı, hep aynı, hep aynı // Ve bilirsin, bu bir başlangıç/ Ve bilirsin ki, bu bir son/ Bir kez daha yabancıya dönüşürüz / Sis sessizce çökerken...”.

London Bridge, yağmurlu ve sisli İngiltere havası. Tanımadığı biriyle konuşmak zorunda kalınca sadece havadan söz eden İngilizler. İngiltere günlerinin fon müziklerinden........

© Gazete Pencere