Herkes, hepimiz Orta Doğu’da yeni bir sürecin başladığını konuşuyoruz epeydir. 2011 Arap Ayaklanması bu sürecin somut olarak kendini göstermeye başladığı kırılma oldu. Ardından 7 Ekim 2023’teki HAMAS’ın İsrail yerleşim birimlerine saldırısı sonrası yaşananlar yeni sürecin bölgesel ve küresel güç mücadelesinin artık yeni araçlarla ve argümanlarla yürütüleceğinin ilanı gibi oldu.

Kimileri bu yeni süreci “Orta Doğu’da beyaz bir sayfanın açılması” şeklinde yorumlamaya başladı. Hatta Amerika’nın hem Ankara Büyükelçisi hem de Suriye Özel Temsilcisi olan Tom Barrack bu yorumları bir adım ileri taşıyarak meşhur Sykes-Picot Anlaşması’ndan alarak “Bölge sınırlarının masa başında çizildiği o anlaşma ile birlikte on yıllardır bölgeyi sarsan sorunların da doğduğundan” dem vurdu.

Şimdilerde “Pembe panjurlu bir Orta Doğumuz neden olmasın?​” hayalciliğine yakın bir çizgide ilerlese de bölgede yeni bir sürecin başladığı doğru. Ancak dünya kurulalı beri varolan bir temel faktör bölgedeki yeni sürecin de temel belirleyeni; güç mücadelesi. Değişen tek şey de bu mücadelenin yöntemleri. Eskiden sıcak savaşlarla, silahlı gruplar üzerinden vekalet savaşlarıyla yürütülen bu mücadele artık bölge ülkelerini dünyaya bağlayacak olan enerji ve ticaret hatları ile devam edecek gibi görünüyor. Böylece bu hatlara dahil olan her bir ülke komşusuna ya da bölgeye dair bir hamleyi kolay kolay yapamayacak. Cezalandırma aracı olarak da bazı ülkeler bu hatlardan dışlanacak vs. vs...

Şimdilerde yeni yöntemlerle yürütülen nüfuz mücadelesinin yoğunlaştığı yer Suriye.

İran’ın tamamen dışlandığı, Rusya’nın güç kaybetse de hâlâ var olduğu Suriye sahasında Türkiye, Amerika, Fransa, Suudi Arabistan, İsrail başta olmak üzere birçok ülkenin kapışması kolay kolay bitecek gibi de görünmüyor.

Suriye’de son olarak Amerika askeri üs sayısını bire indirmek istediğini açıkladı. Mümkün olabilecek en az maliyetle mümkün olabilecek en üst düzeyde çıkarlarını koruma hedefiyle hareket........

© Evrensel