OECD, 2025 istihdam görünümü raporunda 2002-2023 dönemi boyunca iş gücü verimliliği sürekli artmasına rağmen emekçilerin reel ücretlerinin bu artışa paralel şekilde yükselmediğini açıkladı. OECD verilerine göre medyan ücretlerin (Çalışanların en düşükten en yükseğe doğru sıralandığında ortadaki kişinin aldığı ücret) yerinde sayması, artan üretkenliğin toplumun çoğunluğu ile paylaşılmadığını, aksine bir avuç ayrıcalıklı kesime aktarıldığını gösteriyor.

İş gücü verimliliği, bir işçinin belirli bir sürede ortaya koyduğu üretimin sadece niceliksel değil, ekonomik değer açısından da artması anlamına gelir. Genellikle kişi başına düşen gayrisafi yurt içi hasıla (GSYH) ya da saat başına üretilen katma değerle ölçülür. Ancak bu üretkenlik artışı, emekçinin gelirinde bir iyileşmeye dönüşmüyorsa, bu durum teknik bir başarı değil, emeğin sömürüsünün artması olarak değerlendirilir. Verimlilik artışı sayesinde sermaye daha az işçiyle daha fazla üretim yaparken, bu artı-değeri kendisine yedekte tutarken, onu yaratan işçiye ya hiç ya da sınırlı bir kısmını verir. Bu durum, klasik anlamda artı değere el konulmasının modern biçimidir.

OECD verilerinde yer alan bir diğer dikkat çekici unsur, ortalama ve medyan ücretler arasındaki farkın büyümesi.........

© Evrensel