Geçen hafta sosyal medyada bir video dolaşıyordu: 40 civarında Iraklı erkek İstanbul Avcılar’da bir plajdan denize girerken görüntülenmiş. Videoyu çekenler Avcılar Kaymakamı’nın da oradan geçtiğini, şikayet etmeleri üzerine birkaç telefon açtığını ancak sorunu çözemeden olay yerinden ayrıldığını yazmışlar. Bugün size göç konusunun neden Avcılar Kaymakamı’nın çözebileceği bir sorun olmadığını, hatta belki sorun değil fırsat olduğunu anlatacağım.

Öncelikle yabancı düşmanlığının anormal bir davranış olmadığını not edelim. Kendinden olmayana şüpheyle yaklaşmak ve kötü davranmak insanın genetik kodlarında var. Bu meseleyi dünyanın önde gelen antropologlarından Frans de Waal kitabında şu örnekle anlatıyor: ABD’de çalıştığı hayvanat bahçesinde şempanzelerin olduğu kafese yabancı birkaç şempanze konmuş. Kafeste yerleşik şempanzeler yeni gelen şempanzeleri birkaç saat içinde dövüp haşat etmişler. Yeni gelen şempanzelerin sadece biri dayak yememiş. Uzun süre bunun nedenini araştıran bilim adamları 20-30 yıl önce bu şempanzenin kafeste sözü geçen başka şempanzelerle başka bir hayvanat bahçesinde beraber yaşadığını tespit etmiş.

Herkesin duygusuna saygı duymak lazım. Ancak duygulara hürmet ederken, sayıların gösterdiği hakikatleri de dikkatten kaçırmamak lazım. İtalya’da 15-65 yaş arasındaki nüfusun 65 yaş üstü nüfusa oranı 1,8’e düşmüş durumda. Almanya’da bu oran 2,3. 1950’de bu oran 5’in üzerindeydi. Bu ülkeler şu an aldıkları hızda göç almaya devam ederse -ki şu an bile ne kadar siyasi sorun çıktığını biliyoruz- 2050 yılında aynı oran İtalya’da 0,88’e, Almanya’da 1,3’e düşecek. Bu ne demek? Çalışan her kişi başına emekli bir kişi olması demek. Hiçbir sosyal güvenlik sisteminin bu oranlarla ayakta........

© Ekonomim