Sessiz çığlık: Mobbing!
Yıllardır kanayan bir yara gibi devam eden bir durum. Özellikle işyerlerinde kamu ve özel sektör fark etmeksizin yaygınlaşıyor.
Değersizleştirme, ötekileştirme ve yok sayma… İnsan içindekini dışa vuramıyor ve psikolojik rahatsızlıklara varan bir boyuta ulaştığı da oluyor.
Bu durumu yaşayanların en belirgin özelliği, yalnızlaştırılma hissi. Çalışan kişi bazen yaşadığı travmatik durumu anlatamıyor. Dile getirse de etrafındaki herkes kör, sağır ve dilsiz olabiliyor.
Çevremde birçok yakınımın yaşadığı ve mağdur olduğu fakat hiçbir şekilde çözüme kavuşturulamayan davranışın adı: Mobbing…
Bu psikolojik şiddet; kişinin itibarını zedelemeyi, onu küçük düşürmeyi, dışlamayı veya işten ayrılmaya zorlamayı amaçlıyor. Bu konu hakkında yıllar önce, bir yakınımın başına gelen olayı kısaca anlatmak isterim:
Ofise adımını attığı anda başlayan o gerginlik, baskı, aşağılanma… Sanki üzerine görünmez bir duvar örülüyordu. Her hareketi, her sözü didik didik ediliyor, en ufak bir söyleminden başka bir yorum çıkartılarak acımasızca eleştiriliyordu.
Her gün, o yöneticiyle ve çalışma arkadaşlarıyla aynı ortamda bulunmak zorunda kalmak, çok zordu.
Başarılarını görmezden geliyor, onu diğer çalışanların yanında küçük düşürüyordu. Sürekli eleştiri, aşağılama, yok sayma, dışlama, iş yükünü artırma veya azaltma, iftira, dedikodu ve tehdit gibi birçok mobbinge uğruyordu.
Yakınım, yaşadığı bu mobbingi yetkililere bildirmeye karar verdi. Ancak ne yazık ki, şikâyetleri dikkate........
© Ekonomim
