Bir ülke, potansiyel büyümesinin altında büyüyorsa çıktı açığına sahiptir. Çıktı açığı, dezenflasyonisttir. Diğer her şey sabit tutulduğunda, çıktı açığının genişlemesi para politikasının gevşemesine neden olabilir.

Başlık, Oğuz Atay’ın 1951’de yayınlanan karikatüründen. Bu aralar sanırım iki sebeple hep aklımda.

İlk sebep yeni eğitim-öğretim döneminin başlamış olması. Veliler “Çok kafalı çocuk teyzesi, iki yaşında iPad kullanmayı kendi kendine öğrendi.” diyenler ve demeyenler olarak ikiye ayrılıyor olabilir mi?

İkinci sebep de potansiyel büyüme konusunu bolca dinlemeyi beklediğim IMF-Dünya Bankası yıllık toplantılarının yaklaşıyor olması. Ne de olsa, potansiyeli yüksek ülke de bir nevi kafalı çocuktur. İktisatçılar, manşet büyüme çalışanlar ve kafayı potansiyel büyümeye takanlar olarak ikiye ayrılıyor olabilir mi?

Yukarıdaki örneklerde ben hep ikinci gruba giriyorum. Evlatların iPad kullanmayı öğrenmelerini, velilerini gözlemlemelerine bağlıyor, potansiyel büyümeye odaklanıyorum.

Dünya Bankası (DB), bir ekonominin tam kapasite ve istihdamla sürdürebileceği büyüme oranını “potansiyel büyüme” olarak tanımlıyor. Peki, potansiyel değişebilir mi? Evet.

Son yıllarda yaşanan gelişmeler, dünya için “çok kafalı çocuk” diyecek........

© Ekonomim