Ξεκαθαρίζω, εξ αρχής. Δεν με ενδιαφέρει, καθόλου, η «Κεντροαριστερά», ως πιθανός συνομιλητής σε ένα σχέδιο εκπαραθύρωσης της μητσοτακικής Δεξιάς. Αυτού του υβρίδιου ακροκεντρώου κανιβαλικού νεοφιλελευθερισμού, ακροδεξιάς αντίδρασης, εξόφθαλμης και εντελώς απενοχοποιημένης διαπλοκής, τερατώδους παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου και του κράτους δικαίου, απόλυτης εργαλειοποίησης της δικαστικής εξουσίας, fake, αλλά πολύ επικίνδυνου, εθνικισμού, πελατειακού νοικοκυρίστικου λαϊκισμού. Και μιας έλλειψης στοιχειώδους ηθικής, που της επιτρέπει να προσβάλλει και να κοροϊδεύει ανθρώπους, που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη.

Η πεποίθηση πως αυτοί πρέπει να φύγουν είναι ευρύτατα αισθητή. Μόνο το 30% του διαχρονικού σκληρού πυρήνα του κατ' εξοχήν ταξικού κόμματος του συστήματος δεν συντάσσεται σε αυτή την επιθυμία.

Το γεγονός πως η «Κεντροαριστερά» δεν μπορεί να συμβάλει αιτιολογείται, κατά τη γνώμη μου, τόσο γιατί το ΠΑΣΟΚ έπαιξε, τουλάχιστον, από την εποχή του Σημίτη και μετά, έναν πρόδηλα αντιλαϊκό ρόλο, σε απόλυτη σύμπνοια με τον, καταστροφικό για τις εργατικές τάξεις σε όλη την Ευρώπη, σοσιαλφιλελευθερισμό -χωρίς τον μπλερισμό, ο θατσερισμός θα ήταν σαφώς ευκολότερο να αμφισβητηθεί-, αλλά, ιδίως, γιατί το πρόγραμμά του είναι απολύτως προσαρμοσμένο στις μνημονιακές προδιαγραφές.........

© EFSYN