Dışişle­ri Ba­kanı Hakan Fidan’ın geç­tiğimiz haf­taki ziyareti çerçevesinde Almanya Dı­şişleri Bakanı Johann Wa­dephul, “Tür­kiye’nin AB üyeliği için yeni bir başlangıç”tan söz etti. Bu ifade siyasi bir dö­nüm noktası olarak görüle­mezse de, ekonomi açısın­dan dikkate değer. Çünkü, 4.11.2025 tarihli AB Komis­yonu Türkiye Raporu her ne kadar üyelik sürecinin fii­len donmuş olduğunu teyit etse de, Gümrük Birliği’nin güncellenmesine şartlı ka­pı aralıyor. Şartlar; “ticaret engellerinin azaltılması ve yaptırımlar konusunda hız­lı ve somut uyum”. Bu ne­denle “yeni başlangıç”, tam üyelikten çok, koşullu bir ekonomik normalleşme sin­yali niteliğinde.

AB’nin Türkiye Rapo­ru’nda belirtildiği üzere, AB ve Türkiye arasındaki tica­ret hacmi 2024’te 210 mil­yar Avro’nun üzerine çıktı; Türkiye AB’nin en büyük beşinci ticaret ortağı. Tür­kiye’nin otomotiv, makine, tekstil ve beyaz eşya üreti­mi, Avrupa tedarik zincir­lerine yapısal olarak bağlı. Berlin’deki söylemi belirle­yen de bu: Siyasi mesafeye rağmen ekonomik işbirliği­nin zedelenmesi kimsenin çıkarına değil.

Gümrük Birliği’nin mo­dernizasyonu 2016’dan be­ri gündemde. Etki analizle­ri, hizmetler, kamu alımları, dijital ticaret ve ihtilaf çözü­münün kapsama alınması­nın her iki taraf için de ön­görülebilirliği artıracağını gösteriyor. Ancak AB Kon­seyi bugüne kadar Komis­yon’a resmi müzakere baş­latma yetkisi vermiş değil; Komisyon’un 2025 Türkiye Raporu da demokrasi, kamu yönetimi reformu, yargı–te­mel haklar ve adalet–özgür­lük–güvenlik alanlarını ka­tılım sürecinin temel başlık­ları olarak en öne koyuyor.

Buna karşılık, 2025 yazın­da canlandırılan Yüksek Dü­zeyli Ticaret Diyaloğu, Güm­rük Birliği’nin........

© Dünya