Lafı çok uzatmadan cevap ver­mek gerekirse, bence sonu yok. Ama bunu bahane ederek ekonomik popülizme negatif bir anlam yüklemek de doğru olmaz.

Ekonomik popülizmin üç önemli ayağı var. Bunlardan ilki tanım olarak ekonomik popülizm, siyasi otoritenin kaynaklarından daha fazla harcama yapma isteği olarak tanımlanabilir. İkinci aya­ğı ise harcamaların arzu edilen bir siyasi faydayı maksimize ede­cek alanlarda ve/veya kesimlerde yapılmasıdır. Ekonomik popüliz­mi destekleyecek siyasi bir dilin oluşturması da üçüncü ayağı oluş­turmaktadır.

Burada sorun olarak görülen, popülizm amaçlı yapılan harca­maların tüketimi arttırıcı etki ya­ratmasıdır. Ancak son yıllarda ya­pılan uygulamalarla belli kesim­lerin servet birikimini (sermaye birikimi değil) desteklemek de, belli sınıflar nezdinde popülizm uygulaması kabul edilebilir. Zira görünen o ki, bu kesimlere aktarı­lan gelirler ülkemizde önü alına­mayan bir tüketim arzusuna yol açmıştır.

Birtakım iktisatçıların ekono­mik popülizmi eleştirmesinin ana nedenini, bu kapsamda yapılan uygulamaların kaynakları üre­timden ve sermaye birikiminden ziyade, ağırlıklı olarak tüketime yöneltmesi olarak özetlenebilir.

Aslında tüketimi destekleyecek bir gelir politikası zaman zaman siyasilerin başvurdukları yön­temlerden biridir. Bunun amacı ise ülkenin ekonomik kaynak ya­ratma kabiliyetini arttırmak ye­rine, iktidar lehine siyasi bir rıza üretecek gelir transferleri yapa­bilmektir.

Bütçe olanaklarının ötesinde harcama yapmaya çalışan bir si­yasi........

© Dünya