Tarih, güç sarhoşluğu ve iktidar sevdalısı şımarık, zalim ve vahşi liderlere çokça şahitlik etmiştir. Kur’an-ı Kerim, bu azgın, asi ve katil tiplemelerin bilinmesi için ‘Firavun ve Nemrut’ örneğini belirgin bir şekilde insanlığa sunar.

İkisi de mülkü açgözlülükle sahiplenmenin şımarıklığı içindedir.

İkisi de iktidarının güç, ihtişam ve kalıcılığını ‘bilgi, zekâ ve servet’ yönüne bağlar.

İkisi de âlemlerin Rabbi olan Allah’a küstahlık içindedir:

“Firavun dedi ki: ‘Ey Haman! Bana yüksek bir kule yap, belki yollara, göklerin yollarına erişirim de Mûsâ’nın ilâhını görürüm(!)” (Mümin: 2)

“Allah’ın kendisine verdiği iktidara dayanarak rabbi hakkında İbrahim ile tartışmaya giren kimseyi(Nemrud’u) görmedin mi? İbrahim ‘Rabbim hayat veren ve öldürendir.’ deyince o, ‘Hayat veren ve öldüren benim!’ dedi. İbrahim ‘Allah güneşi doğudan getirmektedir, hadi sen de onu batıdan getir.’ dedi. Bunun üzerine inkârcı ne apışıp kaldı. Allah zalimler topluluğuna rehberlik etmez.” (Bakara: 258)

İkisi de iktidarları için tehlike gördükleri ‘ekin/kültür ve nesli’ yok etmek istemiştir.

İkisi de insanların kendilerine kul olduklarına inanır ve kimsenin habersiz kımıldamasına........

© Doğruhaber