Dua kavramı yapılış şekilleri farklı olsa da hemen hemen bütün inanç sistemlerinde vardır. Bizim dinimizde duanın yeri çok büyüktür. Dua ile ilgili Kuran'da çok Ayet-i Kerime mevcuttur. Dua konusunu bir başlık altına sığdırmak mümkün değildir. Duanın önemini anlatması bakımından Furkan Suresi 77. Ayet-i Kerime'sini hatırlatmak isterim. "Rabbimiz! " (Resulüm!) De ki: "Rabbim size ne kıymet verir duanız olmasa? (Ey inkârcılar! Size bildirdiklerini) kesinkes yalan saydınız; o halde azab yakanızı bırakmayacaktır!" buyurmaktadır. Burada dualarımız olmaz ise Rabbimiz bize değer vermeyeceğini bize buyurmaktadır.

Esasen ibadetlerimizin özünde dua vardır . Fatiha Suresi'nin son dört ayeti duadır zaten. Rabbenâ diye başlayan ayetler duadır. Hocalarımız zammi sure olarak okudukları ayetlerin bir çoğu dua ayetleridir. Buraya kadar herkesle hemfikir olduğumuzda kuşku yoktur sanırım. Son zamanlarda dua ile ilgili farklı algılamalar ve tanımlamalar yapılmıştır/yapılmaktadır. O konulara girmeyeceğim.

Ben duanın esasen iki bölüm halinde inceleneceğini düşünenlerdenim. Burada duanın zamanlamasına ve şekline özellikle dikkat çekmek istiyorum.Bu itibarla dua kiye ayrılır. Fiili ve kavli dualar diye. Öncelikle fiili dualar yapılır. Fiili dua sahada çalışmak demektir. Sahada çalışarak netice almak da Hâk Teâlâ'nın ayetidir. Sahaya inmeden "bana ver Rabbim" diye dua edilmez. Edilse de kabul edilmez. Son çeyrek asırda en az 25 milyon müslüman insan kâfirler tarafından katledildi. Yaptığımız kavli dualar yeri ve göğü dolduracak boyuttadır. Kavli dualarla düşmanla mücadele edilmez. Rabbimizin Kevni (kâinat) ayetlerine ters bir durumdur. Kavli dualarla kendini savunmaya........

© Denge