Artık şaşırma lüksümüz de kalmadı. Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir misali.

AKP iktidarının son aylarda fütursuzca indirdiği darbeler nihai hedefe ulaştı: İstanbul’un hem de 1 değil 3 kere art arda seçilmiş belediye başkanı, Türkiye’nin müstakbel cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu “suç örgütü lideri” suçlaması ile gözaltına alındı. Tutuklanma gerekçeleri arasında yolsuzluk, suç örgütü oluşturma ve PKK ile işbirliği gibi iddialar yer alıyor.

AKP’nin elinde 2 torba: Biri Gezi, diğeri terör. Canı istediğinde, kafası attığında ya da köşeye sıkıştığında açıyor torbaları, dolduruyor içini. TÜSİAD başkanları, gazeteciler, akademisyenler, siyasetçiler, yerel yöneticiler, sanatçılar... Diğer elindeki RTÜK sopasıyla da medyanın tepesinde: “Ayağınızı denk alın ha, hoşuma gitmeyen görüş ve yorumlara en üst sınırdan cezayı keserim.”

O zaman soru şu: Nereye kadar?

Ya da şöyle soralım: İmamoğlu’na yapılanlar bardağı taşıran son damla mı?

Önümüzde duran kocaman bir gerçek var: Devleti idare edenler, eğer anayasaya uymazlarsa “halkın direnme hakkı” doğar.

Aslında bunun ilk örneğini İmamoğlu’nun diplomasının iptal edilmesini protesto eden, üstelik kendi üniversite yönetiminden hesap soran, polis........

© Cumhuriyet