“Bir zamanlar” dediysem 1993 yılının ağustos ayında yayımlanan 2. Cumhuriyet Tartışmaları1 adlı kitaptan söz ediyorum. Aradan 32 yıl geçmiş. Kitabın eski deyişle müellifleri, günümüzün diliyle yazarları ya da yapımcıları Metin Sever ile Cem Dizdar, Turgut Özal’dan başlayıp Yalçın Küçük ve Doğu Perinçek’ten geçerek R.T. Erdoğan’a gelen 20 “önemli şahıs”a 1980-1990’larda pek moda olan “ikinci Cumhuriyet” zevzekliği hakkında ne düşündüklerini sormuşlar ve cevapları kitaplaştırmışlar. “Reel sosyalizmin çözülüşü”nden söz eden oturaklı bir önsözü var. Söyleşi sırasında Başyüce Hazretleri epeyce toy, Refah Partisi İstanbul il başkanı ve 39 yaşında bir genç.

Sorulardan bazıları şöyle:

70 yıllık tarihin sonunda Türkiye Cumhuriyeti’nin temel problemleri neler? 70 yıllık tarihin taşıyıcısı Kemalizm, gelinen noktada kendini yenileyebilir mi? Toplumsal sorunlar karşısında yanıt verebilecek bir çekim merkezi olabilir mi?

(Genç R.T. Erdoğan Cumhuriyetin “katı bir üniter anlayışa sahip” olmasını eleştirip Kemalizm’i tarihin çöplüğüne fırlatıp attıktan sonra devam ediyor.)

RTE: İlmi düzende büyük bir çöküntü var. Eğitim var ama üretim yok. Üniversitelerimiz düşünce üretemiyor. Resmi ideolojinin tekelinden kurtarılmış bir eğitim öğretim programı gerekiyor.

Bir diğer sorunumuz askeri bağımsızlığımızın da tehlikeye girmesi. NATO’nun baskısı elimizi kolumuzu bağlıyor. Bir diğer sıkıntımız da milli bütünlüğümüzün tehlikede olması. Bunu şu şekilde açayım; resmi ideoloji ırkçı bir kişilik taşıyor, bu yapısıyla da milli bütünlüğü koruması mümkün değildir. Şu anda........

© Cumhuriyet