Ankara’daki yüksek gerilim, Türkiye’yi sonu belirsiz bir siyasi ve sosyal ortama sürüklüyor.

Gerilimin iki ucu var ve bunların arasındaki temel çelişki, rejim anlayışı.

Saray ve ortağı; yürütme, yasama ve yargıyı tümüyle kendi iradesinde toplayan tek adamlığa dayanan ve şu anda fiilen yürütülmeye çalışılan sistemin kayıtsız, koşulsuz kabul edilmesini dayatıyor.

Siyasetçilerin ardında kümelenen, aralarında emekli güvenlikçi bürokratların da yer aldığı çekirdek bir şahin kadro, “yeni Türkiye yüzyılı” adıyla oturtulmak istenen rejimin, rıza aranmaksızın topluma ve siyasete zorla kabulünü sağlamaya çalışıyor.

Onlara göre, 1923 devrimi ile kurulmuş Cumhuriyet; kurum, düzenek ve ilkeleriyle geride kaldı. Bölgedeki gelişmeleri de hesap ettiğini ileri süren bu kurguculara göre, Türkiye bundan böyle, halk iradesini (kolektif irade) büyük ölçüde sınırlayan, güçler ayrılığı yerine güçlerin tek elde birliğini öngören bir Saray düzeni ile yönetilmeli.

Bugün için bu yönetimin dümeninde -kendi deyimleriyle kendini dünyaya kabul ettirmiş, deneyimli lider mutlaka Recep Tayyip Erdoğan........

© Cumhuriyet