Bir Doğu Karadeniz gezisi öncesi Google’da konuk değerlendirmeleri arandığında, göze ilk çarpan, hizmet sektöründeki sözgelimi “Emine Abla ve Ali Abi” betimlemeleri oluyor. Akdeniz ve Ege’deki kitle turizminin, yine sözgelimi “Xeveria Resort Garden zort(!)” isimlendirmeleri sonrası, abla ve abi üstünden yapılan bu tür değerlendirmeler çok naif kaçıyor. Böylece daha butik ve insani bir gezi seçimi yaptığınızı anlıyorsunuz.

Komşu kıyı şehirleri arasındaki ulaşımın çok tartışılan deniz dolgusu ile yapıldığı Doğu Karadeniz’de, doğal olarak hava ulaşımı da denizin doldurulmasıyla oluşturulan havalimanından gerçekleştiriliyor. Gelgelelim, neredeyse iki havalimanı genişliğinde yer alan yeni bir deniz dolgusunun, 800 yataklı Rize şehir hastanesi için yapılmakta olduğunu öğrenmek işin abartıldığını gösteriyor. Genç bir iç deniz sayılan ve bu nedenle sığ ama kıyıları derin olan Karadeniz, hastane müteahhitlerine doldur doldur bitmez bir hafriyat kazancı sağlıyor.

Çay bardağı şeklinde stilize edilen Rize-Artvin havalimanı kontrol kulesi, farklı bir yöreye gelindiğinin ilk işaretini veriyor. Çıkıştaki ilk ve tek yönlendirme tabelasının ‘silah teslimat!’ oluşu da bu düşünceyi pekiştiriyor. Derken yerli tur sahibi/rehberimizin WhatsApp’tan bizi uyaran mesajı geliyor: Park alanında 08 plakalı Mercedes aracında sizi bekliyorum… Dışarı çıktığımızda nerdeyse bütün araçların 08 Artvin plakalı olduğunu görüyoruz! Karadeniz’e hoş bulduk! Şahane rehberimiz Necati’nin anlatımıyla, “İşte öyle de bişey!” onlar, oralılar…

Rehberimiz, şahsım Karadeniz cahili başta olmak üzere cümlemize ‘Karadeniz coğrafyasının insanı şekillendirdiğini’ söylemekle işe başlıyor. Lazlar nerede yoğunlaşmıştır, Gürcü kimdir, Ahıska Türk’ü, Kıpçak boyları bölgeye ne zaman yerleşmiştir gibi temel bilgilerin yansıra coğrafyayı öğrene öğrene ilerliyoruz. Üniversitedeki uzmanlığını ‘Gürcü ve Laz kültürünün birbirine etkisi’ başlıklı araştırmasıyla alan rehber, hele bir de yörenin yerlisi olunca ilk........

© Cumhuriyet