Yıl: 1983. Tren iki saat kadar rötar yaptığı Kapıkule’den ayrılmak üzere. Polis, pasaport kontrolü yapıyor. Yolcular arasındaki bir adama dikkatlice bakıyor. Ona “Türkçe biliyor musunuz?” diye soruyor, Fransızca “Anlamadım” diye yanıt alıyor. Bu defa İngilizce soruyor. Belli ki bir şeylerden kuşkulanıyor; nedense üstelemiyor. Bir lahmacuncu dolaşıyor kompartımanlar arasında. Bu defa yolcu çok az parası olmasına rağmen belki de uzun yıllar yiyemeyeceğini düşündüğü lahmacundan istiyor, bir yandan da içinden gülüyor: “Türk olduğum anlaşılır mı acaba?” Cebinde sahte İspanyol işçi kimliği. Yakalanırsa öldürüleceğini, hatta mezarının bile bulunamayacağını biliyor. Tıpkı Sabahattin Ali gibi. Bir süredir kaçak. Önce soğuk kış günlerinde Ege kasabalarında ısınmasız evlerde kalmış. Sonra İstanbul’da bir arkadaşının evine sığınmış. Son geceyi ise yakın dostu Oktay Arayıcı’nın evinde geçirmiş, bu sayede kızı Barış’a sarılabilmiş: “Uzun bir ayrılık var önümüzde/ aylarca belki yıllarca sürecek olan” dizeleri dökülmüş dudaklarından. Bıyıklı ve gözlüklü adamın adı: Ataol Behramoğlu. Barış Derneği davasından sekiz yıl hapis cezası almış. Hakkında açılan TKP davası ise sürüyor. 80 darbesi sonrası 141 ve 142. maddelerden iki kere ceza alanlar idamla yargılanıyor.

***

Bu anı okuru yanıltmasın! Okan Toygar’ın Ataol Behramoğlu’yla gerçekleştirdiği........

© Cumhuriyet