Patron, tamamı kadınlardan oluşan müşteri grubu bölümüne gidip hepimizin duyacağı bir şekilde bağırmıştı: “Niye işe geç kaldınız, dün gece çok mu si....tiniz?”

Bu laf otuz yıldır beynimde çınlar. Neden kalkıp müdahale etmedim? Neden felç olmuş gibi bilgisayarıma bakmaya devam ettim? Yirmi dört yaşında, evli olmayan, çocuğu olmayan, oradan çıkıp gitse yine iş bulabilecek biriydim; kavga etmeye çekinmezdim, yumruk atmaya da yemeye de alışıktım ama hiçbir şey yapmadım, görünmez oldum, sessizce bu anın geçip gitmesini bekledim. Belki böyle bir çıkışın da maço bir tavır olacağını, müşteri temsilcisi kadınlardan rol çalacağımı, buna hakkım olmadığını düşündüm. Altı yıldır İstanbul’da yaşamama rağmen Levent’teki iç mimar görmüş ofislerin dünyasıyla yeni tanışıyordum, patronun bu sözlerine kızlar alınmadı, normal karşıladılar, gülüp geçtiler diye düşündüm belki. Oysa kimse gülmemişti. Öğle paydosunda bir grup erkek bu lafın mavrasını çevirirken, içimizden biri “Bir de şuradan bakmak gerek, hepsi işe geç geliyor” demişti. “Şuradan bakmanın” sırası mıydı gerçekten?

Doksanlar grotesk yılların uzatmaları gibiydi. Atıf Yılmaz, Duygu Asena tartışılmaz erkek egemenliğini sorgulayan yapıtlar vermeye başlasa da, her ilişki biçiminde mutlak bir erkek üstünlüğü devam ediyordu. Bukowski gereksiz biçimde çok meşhurdu, her an her fırsatta bağıra bağıra eril küfürler savurmak sanki modernliğin bir göstergesi gibiydi. “Modern kadın”a verilen rol, kendini her daim dışa vuran epik erkeğe anlayış göstermek ve nedense hep erkeğe empati yapmak üzerine kurguluydu. Güç erkekteydi ve kadınlar ancak buna itaat ederlerse “kadınım” olabiliyorlardı.

***

Bu patron bugün aynı şeyi yapabilir mi? Hiç sanmıyorum. Biri böyle bir şey yapsa, ofisteki kadınlar onu parçalar, sosyal medya anında devreye girer. Çünkü artık herkesin cebinde bir kayıt cihazı var ve her şey anında herkese yayılabiliyor. Teknoloji kadın mücadelesine güç verdi, politik doğruculuk (en azından süslü ofislerde) pervasız çıkışları imkansız kılmayı başardı. Andropoz sancıları bitmek bilmeyen birkaç rock star eskisinin retro........

© Birgün