Toksik ilişkiler, çoğu zaman bilinçdışındaki derin çatışmaların ve kişilik yapılarının bir yansımasıdır. Sigmund Freud’un psikanalitik teorileri, bu tür ilişkilerin neden sürdürülmeye devam edildiğini ve altında yatan psikolojik dinamikleri anlamamızda bize önemli ipuçları sunar. Kimi zaman insanlar, farkında olmadan, bilinçdışındaki çeşitli motivasyonlarla kendilerini zarar veren ilişkilerin içinde bulurlar. Freud’a göre, insan ruhunun derinliklerinde, içsel dürtüler ve bilinçli düşünceler arasındaki gerilim, bu tür ilişkilerin temelini atar. Toksik ilişkiler, bu bilinçdışı motivasyonlarla şekillenir ve insanlar, çoğu zaman duygusal yaralarını iyileştirmek adına zararlı bağlar kurar.

Bağımlılık ve Çocukluk Travmaları

Freud’un id, ego ve süperego kavramları, bireyin bilinçli ve bilinçdışı istekleri arasında denge kurmasını açıklar. Toksik ilişkilerde kalma eğilimi, çoğunlukla çocukluk döneminde yaşanan travmalardan kaynaklanır. Freud’a göre, erken yaşlarda yaşanan ihmal, istismar ya da sevgi eksiklikleri, bireyin içsel dünyasında derin yaralar açar. Bu travmalar, bireylerin kendilerine olan güvenlerini sarsar ve dışarıdan onay arayışını tetikler.

Böylece, bu kişiler, bilinçdışında, geçmişte eksik kalan sevgi ve güveni, partnerlerinde bulmayı beklerler. Örneğin, bir çocukluk travması olarak ihmal edilmiş bir birey, yetişkinlikte bir ilişki içinde sürekli olarak onay ve sevgiyi partnerinden arayacaktır. Bu durum, kişinin kendini değersiz hissetmesine yol açsa da, bilinçdışında, bu boşluğu doldurma arzusuyla ilişkisini sürdürmeye devam eder. Freud, bu tür bağlanmaları bağımlılık olarak tanımlamış ve bu tür bireylerin sürekli olarak dışarıdan onay alma ihtiyacı içinde olduklarını belirtmiştir. Sonuç olarak, toksik ilişkilerde kalma isteği,........

© Başkent'te Karar