I
Alışılmışın, ezberlerimizin, dışına çıkarak şeylere baktığımızda komik olan, bir de komik olandaki hüzün. Bu söyleyiş tiyatro edebiyatında “durum komik” ve “söz komik” olarak ifade edilir. Örneğin İonesco için komik ve trajik aynı kapıya çıkar. Hatta komedi trajedinin ta kendisidir. “Saçmalığın sezgisinden doğan komedi, bana trajediden daha umutsuzmuş gibi geliyor” der Ionesco. “İskemleler” adlı oyununun alt başlığı “Trajik güldürü”dür.

Trajedide insanın dünyadaki egemen yapı tarafından ezilmesi ve bütün çabalarına karşın mücadeleyi kaybetmesi vardır. Olanlar karşısında “kader” der, “egemenler” der. Komedide ise ne yasalar ne egemenler, kaderin bile olmadığı bir evren vardır.

II

“Yalnız olmak, yalnız olmak değildir, çünkü yalnızlık içinde başkalarıyla konuşursunuz, ama bunun farkında olmazsınız.” Ionesco

III

Bir çocuğun gözüyle bakılıp söylendiğinde o metin roman olur mu? Yoksa romancı içindeki çocukla, yaşıyorsa hâlâ, beraber mi kurgular o romanı.

Akla “ozmoz” kavramı gelebilir bu durumda. “Arada canlı bir zar ve zarın iki tarafında yoğunlukları farklı iki sıvı olursa arada bir geçişme olur ki buna ozmoz denir.

Renkler arası geçişkenlikle düş-gerçek ilişkisi mi diye........

© Antalya Son Haber