Ankara’da bu hafta yaşanan bir kadın cinayeti, içimdeki büyük öfkeyi ve utancı kaçınılmaz olarak sözcüklerle dökmeyi ve paylaşmayı zorunlu kılıyor.

Başak Gürkan Aslan, 46 yaşında, yüksek mühendis; boşanma aşamasında olduğu eşi ve kayınpederi tarafından evinde bıçaklanarak öldürüldü… Ablasının cenazede olaya dair açıklamalarına televizyonda açık olan haber kanalından tanık olunca o an yaşadığım içsel sarsıntı üzerine bu elim olayı ve özelinde yazmak istediklerimi köşeme taşımaya karar verdim. Kocası ve kayınpederi tarafından neredeyse pusu kurularak katledilen kardeşi Başak Gürkan’ın beş yaşındaki kızının bu faciaya nasıl tanıklık ettiğini anlatan ablası Yaprak Gürkan, kendisine uzatılmış mikrofonlara minik yeğeninin ağzından dökülen cümlelerle konuşuyor: “Babam tuttu, dedem annemi kesti.”, “Annemin kanını, boynundaki kemikleri gördüm.”

Yüreği kaldırabilecek kimse varsa, Başak’ın ablası ve kız kardeşinin açıklamalarını dinlesin. Benim kaldırmadı. O yüzden bugün burada avucumda anlatılmaz bir öfkeyle sıktığım o yumruğun içindeki sözlerimle, sözcüklerle burada, bu satırlardayım.

***

Kadın cinayetleri bu topraklarda tesadüf değil, münferit hiç değil. İstatistiklere bakmaya bile gerek yok aslında,nasılsa hiç kimselerin ruhu duymuyor, canmış sayıymış. Her gün annesi katledilmiş bir başka çocuğun, kızı öldürülen bir başka ailenin hayatı altüst oluyor…

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun 2025’in ilk altı ayına dair verileri, yılın ilk yarısında 136 kadın cinayeti, 145 şüpheli kadın ölümü olduğunu gösteriyor. Kadınların p’e yakını evinde........

© Anayurt