Aslında Garp cephesi için şaşırtıcı bir şey yok bu ikna olmama halinde. Rusya, kendi adına kazanması gereken bir savaş veriyor. Bu savaş Avrupa cephesinde bir savaş ve Moskova, varsayımsal senaryoda ateşkes/geçici ya da kalıcı anlaşma sonrasında Kiev ya da Avrupalıların atabileceği provokatif adımlar nedeniyle taraflara da pek güvenmiyor. Ayrıca, pek çok cephede (Suriye, İran, Libya, Afrika hatta Güney Kafkasya’da) sınırlandıktan sonra Moskova, Ukrayna savaşında maksimalist amaçlarını Trump’ın hoşgörüsü olmadan kazanabildiğini gösterme ihtiyacında. Kremlin adına maalesef bu savaş birazcık kayıp-birazcık kazanç ile ayrılabileceğin bir savaş değil. Rusya’nın Ukrayna’da kendi kapasitesi ile savaşı tüm baskı ve sınırlandırma eylemlerine rağmen sürdürebildiği ve Kiev’i pozisyonunu değiştirmeye zorladığını dosta-düşmana kanıtlama gibi neredeyse hayati bir derdi var. Kiev’in -taviz vermek zorunda olan taraf olarak- pozisyonunu kolay kolay değiştiremediğini biliyoruz. Kazanma ümidine rağmen kayıplar arasında oynadığı için Kiev’in pozisyon değiştirmesi demek Rusya’nın maksimalist amaçlarını kabul etmesi demek. Yani, Kiev adına fazla bir manevra sahası yok. Rusya adına manevra sahası şimdilik anlamsız zira Trump, Ukrayna savaşının Batı-Rusya doğrudan mücadelesine dönüşmesinin risklerinin farkında olan bir başkan olarak, bir süre daha iktidar koltuğunda kalmaya devam edecek. Bu yüzden, iyimser beklentilerin aksine, bu yaz Rusya-Ukrayna savaşı şiddetlendi.

Rusya’nın Ukrayna ve ABD’ye mesajı var

Başka yazılarımızda da belirttik, Rusya, şiddetlenen saldırıları için sahada yeni bir taktik belirlemiş görünüyor. Bu taktiğin (yoğun dron ve bütünleşik füze saldırılarıyla çok mevzi üzerinden bir yorma/yıpratma/Ukrayna savunmasını küçük hatlarda yeniden pozisyon........

© Analiz