14 Şubat “Sevgililer Günü” geliyor. Yine aşıklar birbirini kutlayacak, yine “aşk” kutsanacak. Bunu kutlayabilen gençlere, hiç kutlayamayacak olan şehit Mehmetçiklerin, neredeyse ortak sayılabilecek hüzünlü aşk öykülerinden birini anlatmak istiyorum bugün. Hep aynı hüzünlü ve ortak bir kadermiş gibi yaşanan, birbirine benzeyen öykülerden biri bu…

“Bu hüzünlü ve hasret dolu türküyü, Çanakkale savaşında Erzurum yöresinden bir asker her gece siperden söylermiş. Sadece metreler mesafesinde karşılarındaki siperlerde, Anzak askerleri de her gece beklermiş sessizce bu güzel türküyü ve o güzel sesi…Anlamasalar bile dilini, ruhlarına işlemiş o hüzün ve hasret dolu........

© Akdeniz Gerçek