Gürcistan’da bir nehir var. Adı Aragvi.

İki kolu var bu nehrin: biri siyah, biri beyaz.

Ve bu iki farklı renk, tam 112 kilometre boyunca yan yana akıyor.

Evet, karışmadan. Birbirine bulaşmadan, renk değiştirmeden, “sen bana benze” diye diretmeden.

Aynı yatağı paylaşıyorlar ama kimse kimsenin suyunu bulandırmıyor.

Nazik bir anlaşma gibi...

Sessiz bir saygı gibi...

Ya da bizim hâlâ beceremediğimiz bir şey gibi.

İki farklı akış, tek yönde ilerliyor.

Biz ise, farklı biriyle aynı cümleyi bile kuramıyoruz.

Cümle demişken…

Fikirleri farklı olan iki insanı yan yana getir, üç cümle sonra sessizlik başlıyor.

Ya da yüksek ses. Ya da küsülen bir WhatsApp........

© Akdeniz Gerçek