“Rabbim! Evliliğimin beşinci yılında bana Hac lutfet!” diye dua etmiştim. Bu duamı yaptığımda evli değildim. Sanırım okuduğum bir kitaptan etkilenmiştim. Duam kabul olmuştu. İki küçük yavrumu bırakarak yollara heyecanla düşmüş, anılarımı biriktirmiştim.

30 yıl önce gerçekleştirdiğim bu kutsal yolculuk, hayatımda en büyük izleri bırakmıştı. Eylemlerimi hızlandıran, toplumumun önünde hareket eden, içi içine sığmayan bir Asiye’ydim. Tekrar davet alıp bir anda yollara düşüp kutsal topraklara adım attığımda, hem yaşımın ve tecrübelerimin verdiği olgunlukla, hem de içsel değişimlerimin etkisiyle çok farklı deneyimler yaşadım.

Bedenimin ruhumdan hızlı hareket ettiğini, ruhumu çok gerilerde bıraktığımı da evime gelince fark ettim. Tam üç hafta sonra, yaşadıklarımı tek tek okurken, tekrar tekrar yaşarken bende bıraktığı büyük dönüşümün içime verdiği huzurla bilgisayarımın başına oturdum. Önce anlattım, sonra kaleme döktüm...

Kâbe ve Medine ziyaretim ruhumda derin izler bırakırken, her adımda içimdeki gücün farkına varmamı, bu hayattaki yerimi tekrar düşünmeme sebep olmuştu. Mekke'nin sertliğindeki........

© Akasyam