Sonunda Georgia eyaletinin başkenti Atlanta’ya, Atlanta’nın göbeğine iniverdik! Woodstock’tan kesintisiz, yağ gibi akan bir yolla 50 dakikada vardık. Burada da koca binalar, gökdelenler var; ama yol boyu yeşilin içinde yüzer gibiydik!

Oğlum OKAN’a önce “Martin Luther King Jr. müze evine” dedim. O da ayarladı yol bulma, tanımlama aygıtını (navigasyon), kısa sürede siyahilerin yoğun olduğu bölgedeki sade evin kapısında bulduk kendimizi.

Müze olarak halka açık olan ev, bir süredir bakım, onarım görüyormuş. İçeri girip odaları gezme olanağı bulamadık.

Olsundu. Buraya kadar gelmişken 1950'lerde, 60'larda sivil haklar hareketinin, ırkçılığa karşı şiddetsiz direnişin önderlerinden Martin Luther King’i evinin sokağında, bahçesinde, bitişiğindeki kitaplıkta anmak, anımsamak, duygudaşlık kurmak az şey miydi?

Eşitlik ve özgürlük; barışçıl savaşım; ırk ayrımcılığının sona ermesi; siyahların ve beyazların el ele tutuşarak bir bütün olması… Tüm bu düşünceler, istekler, savaşımlar, eylemler Martin Luther King’in hayalidir, çağrısıdır tüm dünyaya.

28 Ağustos 1963'te Washington'daki Lincoln Anıtı'nda 250 bini aşkın insana karşı yaptığı "Bir hayalim var" konuşması; bugüne değin yapılan en etkili, anlamlı, değerli, dünya halklarının da özlemlerini içeren bir söylevdir.

“Beni korkutan kötülerin baskısı değil, iyilerin kayıtsızlığı… Bir insanın........

© 9 Eylül Gazetesi