​13. Bedia Muvahhit Tiyatro Ödülleri verildi. Ödüllendirme enflasyonu yaşanan ve giderek inandırıcılığını yitiren memlekette, “Bedia Muvahhit Ödülleri”nin bana göre önemli ve ayırt edici özellikleri var. İşin, tiyatro emekçilerini yüreklendirme, başarılarını kayda alma ve nitelikli ürünler, çabalar ve özneleriyle rol model oluşturma değeri malum. Toplumun, devle5tin, hükümetin, yerel yönetimlerin dikkatini çekme işlevi tartışılmaz. Sayesinde elde ettikleri artı değerlerin bir kısmını, bu ülkenin kültür ve sanatı harcaması konusunda varsılları harekete geçirmesi çok önemli. Yarım asra yakındır yazan, çizen, yöneten, düşünce-söz-eylem üretmeye çalışan bir tiyatrocu olarak, kazandığım ödüllerin beni –hele ki genç yaşlarımda- nasıl yüreklendirdiğini ve aynı zamanda sorumlulukla donattığını anlatmaya sözcükler yetmez. Bu yılki ödüllerde “Yazarlık Ödülünü” vermem istendi. Aynı zamanda geçmişte öğrencim olan Onur Atacan’a ödülünü yürekten kutlayarak verirken, bir iki anımsatmada, ricada, dilekte, özellikle yerel yönetimlere –kaçıncı kez- çağrıda bulunmaya çalıştım. Bu yazının konusu budur ve SAHNE TOZU TİYATROSU, bir özel tiyatronun kalkışacağı en büyük çılgınlığı 13 yıldır sürdürmeseydi, ödül öznesini BEDİA MUVAHHİT olarak seçmeseydi, parçası olmaktan onur duyduğum bu tiyatronun emekçileri, destekçileri ve camiamızın aklını, bilincini, duyarlığını ve sorumluluğunu yitirmeyen ustaları olmasaydı yazılamazdı. Bütün bunlar, Sahne Tozu Tiyatrosu’nun kurucusu, Genel Sanat Yönetmeni ÇAĞLAR İŞGÖREN sayesindedir.........

© 9 Eylül Gazetesi