Atatürk ile ilgili en etkilendiğim doğa olayı bir ağacın kesilmesine ağlamasıdır. Okullarda verdiğim çevre sunumlarında öğrencilere hep anlatıyorum. Atatürk’ün yaşamı boyunca iki kez ağladığı görülmüş. İlki ‘Çanakkale Geçilmez' savaşında topçu atışı başladığı sırada, diğeri ise çok az kişinin bildiği İĞDE AĞACININ KESİLMESİ nedeniyle. O günlerin Ankara’sı kurak, çorak bir yermiş. Çankaya'dan meclise gelirken yol üzerinde sadece ama sadece bir tek iğde ağacı varmış. Atatürk o iğde ağacının önünden geçtiğinde arabasını durdurur, iğde ağacına selam verirmiş, yanındakiler, "Aman Paşam ne yapıyorsunuz?" dediklerinde, "Eee o yediğim meyvenin, sığındığım gölgenin, soluduğum havanın bir neferi o. En az diğer neferler kadar bunun da selama hakkı var” yanıtını verirmiş. Bir gün yanında bulunan arkadaşına "İşte bu benim..." derken bir de bakıyor ki ağaç yerinde yok ve hemen arabasından iniyor "Ne yaptınız buradaki iğde ağacına", "Paşam yolu genişletmek için mecbur kaldık kestik" yanıtını alınca "Yahu bana soraydınız bu ağacı kurtaracak bir yolu mutlaka bulurdum" diyor ve çok üzgün arabasına biniyor. Şoförü ve arkadaşının yanında kendini tutamayıp ağlıyor.

ÜLKEYİ YÖNETENLERE ÖRNEK OLSUN

Cumhuriyet döneminin en etkin gazetecilerinden ve Atatürk’e yakınlığı nedeniyle çok önemli olaylara tanıklık eden Falih Rıfkı Atay, yazdığı anı kitaplarında şöyle diyor; “Büyük önder çorak dağlarının ormanlaşması için bizzat uğraştı. Hemen, hemen her ağaçta hakkı vardır. Nerede birkaç söğüt görse pikniğe giderdi. Söğütözü, pek sevdiği köşelerinden biri olmuştur. Kendi ağzından bizzat dinlemiştim. Atatürk’ün doğayı, ağacı sevmesinin en belirgin örneklerinden biri Atatürk Orman Çiftliğidir. Yalova kaplıcalarının yeşil cennet diyarı çam ormanları atamızın katkılarıyla gerçekleşmiştir. Ankara Gazi Orman Çiftliği, Yalova Baltacı Orman Çiftliği, Tarsus Piloğlu Çiftliği, Silifke Tekir ve Şövalye Çiftliği, Dörtyol Portakal Bahçeleriyle Karabasmak Çiftliği de”. Ülkeyi yönetenlere örnek olsun.

ÇİFTÇİNİN........

© 9 Eylül Gazetesi