Yeni anayasa taslağını ilan ettiği gün Dışişleri Bakanı Fidan, Milli Savunma Bakanı Güler ve MİT Başkanı Kalın Şam’da Şara ile görüştü. Suriye örneğiyle ilk kez siyasi İslâmcıların zor yoluyla işbaşına geldikleri bir ülke adını “İslâm Cumhuriyeti” olarak değiştirmiyor. (Foto:X/Dışişleri)

Neyin ilk olduğunu açıklamam gerekiyor. İlk defa siyasi İslamcıların silahlı mücadele yoluyla yönetimi ele geçirdiği bir ülkede Şeriat yönetimi kurulmuyor, “devletin dini İslâm” yazılmayacak. Tabii geçici Cumhurbaşkanı Ahmet Şara’nın 13 Mart’ta imzalayıp yayınladığı anayasa taslağı kabul edilirse.
Bunun yerine Cumhurbaşkanının dini İslâmdır hükmü var. Bir orta yol arayışı olduğu anlaşılıyor. Suriye nüfusunun çoğunluğu Sünni Müslüman. Ama Suriye hem etnik hem dini bakımdan çeşitlilik gösteren bir ülke. Taslakta Cumhurbaşkanı dışında görevlere göre bir etnik, mezhebi ayrım olmayacağı söyleniyor 6’ıncı maddede. SDG’nin Suriye ordusuna katılması hakkında 10 Mart’ta açıklanan metinde de idarede etnik, mezhebi paylaşım olmayacağı, liyakatin esas alınacağı vurgusu vardı.
Irak’ta 2003 ABD işgali ardından kabul edilen Anayasada, Fransa’nın Lübnan’da uyguladığı ve başarısızlığı kanıtlanmış model esas alınmış, devlet makamlarını dini ve etnik aidiyetlere göre paylaştırılmıştı. Cumhurbaşkanı, azınlıktaki Kürtlere, Başbakan çoğunluktaki Şiilere, Meclis Başkanı da Şiilere göre yine azınlık sayılan Sünnilere pay edilmişti. İşlemediği görülüyor.

İlk örneğini göreceğimiz bir başka unsur, yönetimin silahlı, Selefi çizgide İslâmcı bir hareket tarafından ele geçirildiği bir ülkenin adının “İslâm Cumhuriyeti” olarak değiştirilmeyeceğinin öngörülmesi.
Suriye’nin adı “Suriye Arap Cumhuriyeti” olarak kalacak.
Buna ilk tepki daha üç gün önce Suriye ordusuna katılma ve üniter devleti kabul kararı açıklayan SDG yönetimindeki........

© yetkinreport.com