Para kazanma hırsını ve şahsi çıkarlarımızı insan hayatından daha önde tuttuğumuz zamanları yaşıyoruz. Birbirimize saygı duymayı bir kenara bırakıp kavga, öfke, kin ve nefretle yaşamaya başladık. Lev Tolstoy ne diyordu: “Acı duyabiliyorsan, canlısın. Başkalarının acısını duyabiliyorsan, insansın.” Neredesin insanlık? Bir yetimin başını okşamak, büyüklerimiz gelirken ayağa kalkarak onlara saygı göstermek, belki alamayabilir canı çeker diye gizli yemek içmek. Nerede bu naif hareketlerimiz ve hepsinden önemlisi vefamız. Yok ettiğimiz değerlerimiz nerede?

Yine vurdum duymazlık, kural bilmezlik, yine facia ve yine ölüm. 78 can yazıyla; “yetmiş sekiz” insan hayatı. Birilerinin daha fazla kazanma hırsından, denetimsizlikten ve boş vermişlikten yok oldu gitti. Şimdi ellerinde bir “suç topu” o şuna atıyor bu ona. Ortada suçlu bulunamıyor. Birileri diyor Turizm Bakanlığı, birileri diyor Belediye. İnanın bana, yine olayları üç-beş garibanın üstüne yıkıp işin içinden sıyrılacaklar. Yine kimse sorumluluk almayacak, yine kimse istifa etmeyecek, yine ölen öldüğüyle kalacak! Ta ki başka bir faciaya kadar bu da unutulup gidecek.

Ne oldu bize, biz bu kadar nasıl duyarsızlaştık. Olayın canlı şahitleri otelde insanlar yanarken, hiçbir şey olmamış gibi kayak yapmaya tatillerine devam eden insan........

© Yeşilgiresun