İlke mi, İktidar mı?

Birbirine tamamen zıt iki siyasi oluşum bir araya geliyorsa ve bu birliktelik bir uzlaşıya değil, mecburiyetlere dayanıyorsa, bu beraberliğin hayra yorulması mümkün değildir.
Dün PKK’nın siyasi uzantısı olmakla itham edilen ve bu sebeple dışlanan DEM Parti, bugün de aynı çizgide varlığını sürdürmektedir. Ancak, geçmişte bu yapıyı açıkça “ihanet” ve “bölücülükle” suçlayan MHP’nin, bu tablo karşısındaki sessizliği ya da bu yapılarla dolaylı ve direk temaslara başlaması, siyasi hafızaya büyük bir tutarsızlık olarak kazınmaktadır.

Bugün milletin önüne çıkan siyasi manzara, yalnızca bir ittifak çelişkisi değil; aynı zamanda terörden sonuç alınabiliyor inancını doğuran, ideolojik bir çöküşün de göstergesidir.

Bölücülükle mücadele, yerini “bölücüyle denge kurma” siyasetine bırakmış durumda. Bu durum karşısında, milliyetçilik adına siyaset yapmayı iddia eden yapıların, artık hangi noktada durduklarını sorgulaması şarttır.

***

2013–2015 yıllarında “Çözüm Süreci”ne karşı meydanlarda, “Vatan bölünmez, şehitler ölmez” diye haykıran sözlerin yankısı vardı. Bugün ise, aynı söylemle hareket eden çevreler ile DEM Parti’nin açıkça belirttiği ve aynen devam ettirdiği talepler arasında net bir çizgi bulunmasına rağmen, iktidar denklemi içinde bulunan siyasetçiler DEM (PKK) çizgisinde “terörsüz Türkiye” aramaktadırlar! Bu kadar açık ve net bir değişim, milliyetçilerin sessizliği ve tavırsızlığı, adeta “terörden sonuç alınabiliyor” inancını maalesef güçlendiriyor.

Milliyetçilik, tarih boyunca kutsal bir millet birliğini, bölünmezliği savunma geleneğini barındırır. Fakat bugün, milliyetçi söylemin temelinde, “lider ne derse milliyetçilik odur”........

© Yeniçağ