Meclis’in önümüzdeki günlerde yeni bir af yasası çıkarması bekleniyor.

Buna göre, 31 Temmuz 2023 tarihi öncesi işlenen suçlar nedeniyle mahkûm olanlardan ilk etapta 55 bin kişiye tahliye yolu açılacak. Bu sayının zaman içinde 90 bini aşacağı belirtiliyor.

Gerçi siyaset adamları, af sözcüğünden hoşlanmıyor, çıkarılacak yasayla binlerce mahkûmun serbest bırakılacak olmasını “denetimli serbestlik”, “koşullu salıverme” gibi ambalajlar içinde sunmaya çalışıyorlar ama binlerce kişinin aldıkları cezalarının tamamını çekmeden özgür kalmaları tartışmasız biçimde aftır.

***

Cumhuriyet tarihi boyunca 52 defa af çıkarıldı.

Her iki yıla bir af düşüyor yani.

Yerimiz elvermediği için bunlardan sadece ikisine bakalım.

1974’deki genel af, CHP-MSP Koalisyon Hükümeti döneminde çıkarıldı. Başbakan Bülent Ecevit’ti.

20 Mayıs 1974’te Milliyet gazetesinde yayımlanan şu haber aftan yararlananlar hakkında bir fikir veriyor:

“İstanbul’daki Sağmalcılar Cezaevi’nden af yasasından yararlanarak serbest kalan 300 hükümlüden 56’sı adam öldürmek, 91’i hırsızlık ve gasp, 67’si esrar içmek-bulundurmak ve satmak, 13’ü kaçakçılık suçlarından mahkûm edilmişlerdi. Diğerleri ise silah taşımak, yaralamak, sahtekârlık, dolandırıcılık, zimmet ve hakaret suçlarından hükümlüydüler.”

***

2000 yılında ise iktidarda DSP-MHP-ANAP Koalisyon Hükümeti vardı. Başbakanlık koltuğunda yine Bülent Ecevit oturuyordu.

Bu hükümet döneminde Ecevit’in eşi Rahşan Hanım’ın girişimleriyle bir af yasası kabul edildi.

Yasa, devlete karşı işlenen suçlar dışındaki suçlara af getiriyordu.

“Rahşan Affı” diye anılan bu afla cezaevlerindeki 70 bin kişiden 30 bini özgürlüğüne kavuştu.

Ne var ki özgürlüğüne kavuşanlardan çoğu kısa süre içinde işledikleri yeni suçlar nedeniyle geri döndü.

Örneğin, tecavüz ve gasptan........

© Yeniçağ