İktisadın en büyük çıkmazı, çoğu iktisadi düşüncenin teoride kalması ve uygulamada geçersiz olmasıdır. Elbette teori, uygulama için de bir altyapı oluşturur. Ama özellikle gelişmiş ekonomiler ve gelişmiş piyasalar temel alınarak oluşturulmuş iktisat teorileri, içinde Türkiye’nin olduğu gelişmekte olan ülkeler için, iktisadi ve sosyal kalkınma politikaları için çıkış yolu değildir.

Bir fizikçi veya bir kimyacının teorisini laboratuvarda test etme imkanı vardır. İktisatçının laboratuvarı insan ve sosyal hayattır. Ama insan ve sosyal hayatın çok sayıda bileşenleri vardır. İnsan psikolojisi, sosyal yapı, işletmeler, üretici ve tüketici, işçi, işveren gibi. Bu saydıklarımızın etki ve tepkileri çok farklı olduğu için, aynı denklem içine sığdırmak mümkün olmuyor.

Öte yandan teorisyenlerin de bir model oluşturmaları için aynı zamanda piyasada bizzat çalışması, uygulamanın içinde olması gerekir. Söz gelimi Keynes gazetecilik ve danışmanlık yapmıştır. Nobel iktisat ödülü alanların çoğu bu şekilde ABD’de başkan danışmanlığı FED başkanlığı yapmıştır.

Çağdaş iktisatta bir diğer çıkmaz ekonomi teorisinden kaynaklanan farklı ilişkileri ortaya koyabilmek için........

© Yeniçağ